Bir cam kırığı gibi içimde,
Her adımda biraz daha kanıyor.
Adını fısıldadığım rüzgâr,
Götürmüyor, geri getiriyor.
Gözlerimde yorgun bir bahar,
Ellerimde solmuş çiçekler...
Kalbim, yarım kalmış dualar gibi
Ne sana kavuşuyor, ne silebiliyor.
Sessizlik ağır, gece uzun,
Ama içimde hâlâ küçük bir umut;
Belki bir gün,
Kırık parçalar yeniden
Sevgiyle birleşir…