Bir türlü içine sığamadığımız o koca şehir..
Ne kadar da zalim şu insanlar, ne durmayı ne de işinde gücünde olmayı tercih ediyor.
Oysa şu dünya da ne yaparsan yap ne söylersen söyle nasıl da hiç kalıyoruz..
Yalanlar.. Olmadığın renkler.. Karmakarışık bir sen..
Hepsinden birer tutamam sen..
Olmadığın renkler derken, sen sen değilken olduğun o karmakarışık senden bahsediyorum..
Ben bilmediğim modun içinde yaşamak yerine beni tek yapan modda huzur bulmak isterdim..
Bu yüzden bütün çirkinliklere rağmen;
Ruhumla dans ediyorum..
Bitmeyen enerjime su sersetip çicek açmasını sağlıyorum..
Kötü düşünmüyorum sanırım bu yüzden kazanıyorum.
Mutlu olmak için birilerine ihtiyaç duyma..
Ben varım de..
Her şey ile savaşabilecek bir ben..
Bardağı boş gördüğünde bile yanıldığın göremediğin o dolu bardağın iyi olan tarafına seslen..
Kendi kendine nasıl da körmüşüm diyeceksin.
Sakın kızma kendine yanıl, yanıl ki geriye bakıp döndüğünde nasıl da büyümüş de..
Şimdi ellerini bedenine ulaştırıp kendini sev..
Çünkü şairin dediği gibi bu evren de küçücük bir taş parçası bile olmasa, hiçbir şey bitmez her şey zamanla değişir..
Sen de değişeceksin..