Kitaplığım benim hazinem,
Sessiz bir saray, yumuşak gölgelerle örülmüş.
Her raf, bir zaman tüneli,
Her sayfa, saklı bir hazineye açılan kapı.
Tozlu ciltlerin arasında
Gizlenmiş yüzlerce hayat,
Binlerce duygu ve düşünce
Kendi sessiz krallığında yaşar.
Kalın ciltli romanlar,
Düşlerin ve fırtınaların bekçileri;
Şiirler, ruhumun aynası,
Sözcüklerin dans ettiği altın sayfalar.
Bazen bir sabah güneşi gibi
Parlar, beni aydınlatır;
Bazen bir akşam yıldızı gibi
Sırlarımı fısıldar sessizce.
Her kitap, bir taht,
Her satır, bir mücevher;
Ben ise yalnızca bir hükümdar
Kendi krallığımda, kitaplarımın arasında.
Düşlerimi serbest bırakır,
Zamanın zincirlerini kırarım;
Bir satırda Afrika’nın çöllerinde,
Öteki sayfada Paris sokaklarında yürürüm.
Bu krallıkta savaş yoktur,
Yalnızca bilgi ve hayal vardır;
Ve ben, sessiz bir kahraman,
Her sayfada kendimi yeniden bulurum.
Kitaplığım benim hazinemdir,
Altın ve mücevherden değerli;
Krallığımdır, sınırları olmayan,
Ve ben, bu sessiz tahtta,
Kendi dünyamın hükümdarıyım.