Kızmıyorum Artık

Kızgınlığın rüzgârı sustu artık,
Dalgalar çekildi, sahil sessiz.
Kalbim, kırgın taşları bırakıp,
Sadece nefesin ritmine uydu.

Artık öfke değil, sakinlik var,
Gözlerimde eski fırtınalar yok.
Her yara, bir öğreti gibi duruyor,
Ve ben, sessiz bir deniz gibi,
Kendi derinliğimle barıştım.

Kızmıyorum artık,
Sadece anlamaya çalışıyorum,
Hayatın küçük oyunlarını,
Ve kendi yumuşak yanımı.