Kozadaki Kelebek

Bir adam imparator güve böceğine ait bir koza buldu. Kozanın içinden kelebeği gözlemleyebilmek için evine götürdü. Her gün kozayı inceliyordu. Bir gün kozada ufak bir çatlak olduğunu gördü. Kozanın karşısına geçerek pür dikkat onu izlemeye başladı.

Kelebek o küçük çatlaktan çıkabilmek için tüm gücünü veriyor, bedenini zorluyordu. O kadar çok çırpınarak gayret etti ki adam artık onun oradan çıkabileceğine inancını kaybetmişti. Tüm merhametiyle eline makas alarak kelebeğin çıkmaya çalıştığı çatlağı keserek büyüttü. Kelebekte böylelikle rahatça dışarıya çıkabildi. Ama şimdi kocaman bir vücudu ve büzülüp pörsümüş kanatları vardı. Adam kelebeği incelemeye devam etti. Kelebeğin kanatlarının incelip uçmaya başlayacağını düşündü. Ama adamın düşündüğü gibi olmamıştı. Zavallı kelebek artık tüm hayatını şiş beden ve büzüşmüş kanatlarıyla yerlerde sürünerek geçirecekti.

Adamın merhamet ve aceleciliğiyle anlayamadığı şey şuydu. Çatlağın küçüklüğü ve o küçük delikten dışarı çıkabilmek için tüm bedenini zorlaması sayesinde bedenindeki sıvı kanatlarına ulaşarak kanatları güçleniyor ve bedeni inceliyordu. Böylelikle kozadan çıktıktan sonra rahatlıkla uçabiliyordu.

Özgürlük ve uçabilmek ancak verilecek olan büyük mücadeleler sayesinde mümkün olunacaktı. Kelebeğe merhamet ederek o mücadelesinden mahrum bırakarak, kelebeğin sağlığından etti.

Bazen sıkıntılar ve yapılması gereken büyük mücadeleler bizim tam olarak ihtiyacım olan şeydir. Hayatımız boyunca hiçbir engelle karşılaşmadan yaşarsak asla uçamayız. Bu durum bizi sakat bıraktığı gibi uçmak için kullanacağımız olan kanatları da elde edemeyeceğiz.