Senin beni sevmeye gönlün yoksa,
Ne söylesem fazladır, ne sussam eksik.
Gözlerim bile suçlanır o vakit,
Bakışımda bile günah ararsın.
Bir tebessüm ederim, yanlış anlarsın,
Bir susarım, ilgisiz sanarsın.
Kalbim sana doğru atarken bile,
Sen, başka yollarda yankı ararsın.
Oysa ben, sevgiyi öğrenmiştim senden,
Bir kelamla bahar olurdu içim.
Şimdi aynı kelime, sonbahar gibi,
Döküyor içimdeki tüm inancımı.
Senin beni sevmeye gönlün yoksa,
Benim her halim sana kusur olur.
Sevda değil, mahkeme kurulur,
Ve ben, seni sevdiğim için suçlu olurum.