Kuyu

Diller dökülür dipsiz kuyu yolunda
Çabalar hep çabalar hep umuda
Suyu ararız her birimiz
Umudun tükenene
Yorgunluk çökene
Ölüm gelene dek

Top patlar tüfek patlar süngü çekilir
Arayıp bulana kana kana doyana alıp gidene değin kalbimizde
Neler götürür kalbimizden
Dil yorgun kalp üzgün vucut hevessiz
Sürgüne vurulur : kalbinde, aklında
Heves kaçar nefes biter yol her zaman olsada
Ruhumun ayakkabılarını birine versinler
İzzet-i ikram dan gam dolduk
Haram yedirmişler doymadılar da
Kalbin ekmeğini satan çok az insan
Bu kalabalıkta birbirine haber uçuracak
Ne kuş bulmuş ne bi mektup
-yuemba