MAKBULE ABLAM

Makbule ablam, bir dua gibi içimde,
Varlığınla büyüdüm, sustum her biçimde.
Düştüğüm her an, elimden sen tuttun,
Karanlıkta yol oldun, beni hiç unuttun.

Bir bakışınla dağılır içimdeki dert,
Sesinle bulur yüreğim huzuru, mert.
Birlikte ağladık, birlikte güldük,
Seninle kardeş değil, candan olduk.

Merhametin örtü oldu yaralarıma,
Kelimelerin derman, yanan yanlarıma.
Seninle hayat biraz daha katlanır,
Sensiz geçen zaman yürekte kanlanır.

Küçük bir tebessüm, bin umut gibi,
Seninle olmak sanki bayram gibi.
Ne zaman sarsılsam, aklıma sen düşersin,
Makbule ablam, içimde hep gülersin.

Anne yarısı denir ya, eksik bile kalır,
Senin sevgin, kalbimde derin bir ırmak olur.
Bir ömre bin şükür, sen yanımdayken,
Makbule ablam, hep kal içimde sen.