Masal Tadında İnsanlar

Bir varmış bir yokmuş,
Derler ya masalların başında,
Ben de öyle insanlar tanıdım;
Bir gün yanındaydı,
Bir gün hatıranda.

Gözleri yıldız, dili bal gibiydi,
Ama kimisi rüzgâr gibi savurdu giderken,
Kimisi yağmur gibi serinlik bıraktı içimde.
Öğrendim ki, her insanın
Kalbine göre bir izi var dünyada.

Nasihatim şudur:
Kalbini kolay teslim etme,
Çünkü masal kahramanı gibi görünen,
Bazen gölge gibi kaybolur ardında.
Ve dost bildiğin,
Kimi zaman en ağır imtihandır aslında.

Bir varmış bir yokmuş dedikleri boş değil,
Kimi insanlar gelir bir ders için,
Kimi kalır ömür boyu nefes için.
Sen sen ol, farkı ayırt et:
İyilik gösterene iyilik,
Kötülük edene sadece mesafe ver.

Unutma;
Her masalda padişah da vardır,
Kötü kalpli cadı da.
Ama ibret odur ki,
İyiler sonunda kazanır,
Kötüler de kendi tuzağında kaybolur.

İşte hayat da böyledir:
Her tanıştığın insan,
Bir varmış bir yokmuş diye başlar,
Ve ardında bir öğüt bırakır.
Sen kalbini temiz tut,
Çünkü en güzel masal,
Vicdanla yazılandır.