MASALIN KARA GECELERİ

Tanrım artık tat vermiyor hiç bir şey, insanlardan sıkıldım, senden sıkıldım.

Her yalnızlıkta gözyaşlarında boğulmaktan ve tam anlamıyla yaşamaktan.

Anladım Tanrım, hiç bir şeyin düzeldiği yok.

İnsanı yaşatan umudu, aslında en büyük işkencesi oluyormuş.

Umut yokmuş bunu anladım, karanlık kuyular var ve başımız sürekli yere bakarken yıldızlar çoktan kayıpmış anladım.

Bizler uçurtmalar gibiyiz ipin ucunda ve sonunda hep düşecek olan.

Kuşların da artık eskisi kadar özgür olduklarından şüpheliyim çünkü; aslında onlar sadece uçmaya bağımlılar.

Tıpkı bizim tutunamadıklarımız kadar köle ve hep esaret altında olan.

ALİ ERTAŞ