Zor olan, sevilmediğini bilmek,
Ama yine de sevmek;
Kalbinin çırpınışını susturamaz,
Ve her adımın acıyı taşır.
Gözlerin başkasında kaybolurken,
Yüreğin hâlâ ona ait…
Her gülüş, her bakış,
Bir bıçak gibi saplanır içine,
Ama vazgeçemezsin,
Çünkü sevgi, bazen kendi düşmanıdır.
Sessizliğin arasında çığlık atarsın,
Ama kimse duyamaz,
Ve her reddediliş,
Bir yara daha açar,
Bir parça daha koparır ruhundan.
Sevilmemek, en ağır yük
Ama buna rağmen sevmek,
En acı, en hüzünlü kahramanlıktır.
Ve belki bir gün,
Bu yanan sevda
Kendi külleri arasında bir yıldız olur.