Mesafe Gibi

Yakınlık sanırsın, aslında tuzağa tutulursun.
Her fazla adım, kalbinden bir parça koparır,
Ruhunun en derin yerinde kanlı bir iz bırakır.

Bil ki insan, haddini bilmeyince kaybolur,
Sınırını çiğneyen, kendi huzurunu boğar.
Yakınlık ölçüsüz olursa muhabbet çürür,
İyilik diye sarıldığın, sana zehir olur.

Her münasebet, mesafeyle değer bulur,
Haddini aşan bağ, ömür boyu ödetir.
Ne kadar samimiyet, o kadar yara,
Ne kadar kontrolsüzlük, o kadar bela!

Unutma!
İnsanı en çok yakan, kendi elidir,
En sert darbeyi, en yakını indirir.
“Dost” sandığının koynunda bıçak gizlidir,
Mesafeyi muhafaza etmezsen sırtına saplanır.

Sözüm sana:
Yakınlığı ölç, dostluğu ayarla!
Sevgi mesafe ile sağlam kalır,
Mesafesiz sevgi, ihanete kapı açar.

Bilesin ki;
Mesafesizliğin bedeli acıdır,
Ve her yara, dersini geç öğrenen ruhadır.