MUCİZELERİ DE İSTEYİN

Dar bir yol açılıyordu titrek ayaklarımızın izi sıra. Yürek sızlatan düşünceler beynimizi kemirirken, biz cesur bekleyişlerdeymişiz gibi rol yapıyorduk adeta. Siz hiç en sevdiğinizin öleceğini düşündünüz mü?
Hem de gözlerinizin önünde günden güne eriyerek. Ben düşündüm. Hem de yaşadım. Dünya daraldıkça daraldı ve nefesimi kesti bir anda. Kocaman deriz oysaki dünyaya.
Demeyin boşuna!
Çünkü; sevdiklerinizi sığdıramıyor bir kenara. Canınızı yaktıkça yakıyor. Tabii bunlar birer isyan cümlesi değil. Olmamalı da zaten. Bizi dünya da var eden, bir yaratıcı var bunu hepimiz biliyoruz. Bu canı bizlere veren de o alanda. Emanet taşıyoruz hepimiz bir nefeste. Evet kayıplar çok ağır geliyor hepimize. Gözyaşları akıtıp dualara kaldırıyoruz ellerimizi ve istiyoruz.
Ben de istedim.
Anneme ömür istedim.
- Rabbim dedim.
- Bir mucize.
- Bir mucize lütfen. Takdir senin.
Ümitle bekledim sonra… dualarımın devamı geldi gece gündüz demeden.
İsteyin ısrarla isteyin. Ama hayırlısını isteyin.
…