MUM -ÇİÇEK

Dağda çiçek
Yetişmez öyle kolay
Mum sönünce anladım
Koparılınca çiçek dalından
Yürekten bir şeyler
İnatla sürerken yaşamayı
Mum ve çiçek
Dağlar öyle dolu ki çiçeklerle
El sürülmeyen
Kalabalık ayrık otlarıyla
Mum sönünce çiçek solunca
Anladım sessizliği
Benden kopunca bir şeyler
Sanki buzul dağından
Karanfiller sarınca mumları
Kanadı yürekler geceye
Dağlar yürüdü kalabalığa
O ne heybetli ses
Büyüyor içimden bir şeyler
Acılar yumak olur
Sen gidince
Ayrık otları çoğalır
Bir yanımda
Bir yanım sana
GÜLER ÖZÇELİK