MUTLULUK DÜŞÜMDÜN

Sabahlarıma güneş olup doğuyor içimi ısıtıyordu
Kalbime saçtığı ışıklarla bambaşka hayallere dalıyordum
Mutluluk papatyalarım bembeyaz açıyor
Mevsimlerimi bahar yapıyordum
Yüreğim en tenha köşelerde bulduğu mutluluk düşümdün

Bütün mevsimler sanki ilkbahardı gönlümde
Beni benden alan bir sevdaydın solumda
İsteseydik bu aşk destan yazardı gönüllerde
Tarifsiz bir sızı saldın şimdi yüreğime
Oysa ki sen mutluluk düşümdün

Aşkın kitabını yazarım derdin
Yazılır mıydı hislerin kitabı
Yoksa yaşanmış duyguların imzası kalbemi atılmalıydı
Kimse yazamaz sevdanın kitabını
Çünkü sevda yazılamaz sadece yaşanır
Tuhaf bir gidişti oysaki mutluluk düşümdü

Uğruna tarumar olduğum sevdam
Ben hergün seni özleyerek hasrete yenik düştüm
Şahidimdir tanrım bu aşkta ben yok oldum
Ukte oldun içime hoyrat duygularımın esiriyim
Efsane olmuştun hep gözümde çünkü mutluluk düşümdün

Aşk denilen eylem istemez miydi en büyük cesaret
Peki şimdi nedir bu hallerin olur mu böyle esaret
Şimdi veda ediyorum düşlerime aşkım sana emanet
Efsane bir noktayla son yaptın
Yinede ruhumda saklayacağım mutluluk düşümsün
AYŞE SIRT