Yazarım sen gidince,
Kalemim bitmez sorun değil..
Kolum kopmaz inan, umrumda değil..
Yazacak gücü bulurum her türlü.
Haziran ayına inandığım kadar çok inanırım yazacaklarıma
Umudum kalemimde benim,
İnancım kalemimde..
Gözyaşlarım ise kağıdımda..
Akar durmaz yanaklarımdan yaşlarım,
Akar da doldurur kağıtları..
Kalemim süsler üstünü,
Bir kaç satır, "Seviyorum." der,
Biraz aşk, biraz nefret,
Biraz da yaşanmışlık ekler..
Kalanına da 'bir parça mutluluk', şöyle en alta sağ köşeye
İmzamın altına bir parça mutluluk..
Gözlerimin karanlığına aydınlık eden mutluluk...
Kalemime, kağıdıma, gecenin bir yarısı açık olan gözlerime,
Yaşattığın acılara karşı mutluluk..
Çünkü seni sevmek mutluluk, seni düşünmek mutluluk..
Sensiz olmak üzücü, sessizlik üzücü..
Kandırıyorum kendimi, sensizlik kötü..
Ama seni sevmek mutluluk, düşününce bile gülümsüyorum baksana
Dudaklarım yayılıyor kağıttan gemi gibi..
Ama sonra, ya sonra..?
Dudaklarım büzüşüyor, dişlerimi sıkıyorum..
Ellerim titriyor, bir de gözlerim yaşarıyor..
Kahretsin! Yine mi ıslandı kağıdım?
'Bir parça mutluluk' demiştim ya, ha o işte..
Aklıma geldiğinde, dudaklarıma yerleşen bir saniyelik gülümseme,
Sadece…