Mutluydum

Seninle ben çok mutluydum,
Gözlerin gözlerime değdiğinde dünya dururdu.
Her gülüşün içimde bir bahar açtırırdı,
Ve ben, sadece senin yanında, gerçekten yaşardım.

Seninle ben çok mutluydum,
El ele yürüdüğümüz sokaklar bile şarkı söylerdi.
Rüzgar hafif eser, güneş bizim için doğardı,
Ve zaman, bizim için yavaşlar, her an sonsuz olurdu.

Seninle ben çok mutluydum,
Kelimeler yetmezdi, gözlerimiz anlatırdı her şeyi.
Sessizlik bile huzur doluydu,
Ve ben, her nefeste seninle olmanın değerini bilirdim.

Seninle ben çok mutluydum,
Hatıralar kaldı geriye, ama o mutluluk hâlâ içimde.
Ve ben, seni düşündüğümde gülümsüyorum hâlâ,
Çünkü seninle yaşadığım her an,
Kalbimde silinmez bir ışık bırakıyor.