Naftalin Kokan Samimiyet

Sessizliğine boğuldum;
Avaz avaz atılan çığlıkların.
Oyuncağı çalınmış olacak birkaç çocuğun,
Gözyaşları sulamış sıcak tozlu kaldırımları.
Görüyorum,bugün biraz daha net.
Bugün biraz daha hayret ediyorum; suskunluğuma.
Hiçbir şey yapmamaya daha ne kadar edeceğim gayret bilemiyorum.
Samimiyetsizlikle suçlar oldum farkındalığımı.
Yalnızlık bahanesini sürdüm toplum toprağına ve ekiyorum yıllarca.
Sanki yapmadığım her harekette haklıymışçasına
Gün be gün yitiriyorum hafızamı, siliniyor geçtiğim her sokak bir hiç uğruna.
Hiçbir şey yapmamaktan
Bundan samimiyetsizce bahseder olmaktan
Bıktım!
En çok ta naftalin kokulu Farkındalıklarımdan.