NANKÖRLER

Sanırsın yanyana cancanasın
Hayat seni bir tökezletsin
Bakmışsın sağına soluna yalnızsın
Nankörler iş başında bilmezmisin

Her zaman seninle sanır canım dersin
Düştüğün anda bir tekmede ondan yersin
Neye uğradığını şaşırır kalırsın
Nankörler hayatı öğretir sana bilmezmisin

Başını yaslayacak omuz ararsın
Çoktan kaçmışlardır boşa yanarsın
Merhametli olursan daha çok kanarsın
Nankörlerin kestiği yerleri daha çok sararsın

Fırtınalar seni savururken kaybolurlar
Güneş doğdu mu hemen yanında soluk alırlar
Binbir mazeret sunarak gönlünü alırlar
Nankörler her zaman aynıdır hiç değişmezler

Yine düşsen yine yok olacaklardır
Yeniden kalk hep sende kalacaklardır
İki yüzlülüğü ebediyen oynayacaklardır
Dur demezsen Nankörler hep var olacaklardır