NE ZORMUŞ SENİ ÖZLEMEK

Özlediğinin ellerini tutamamak
Âşık olduğun o gözlere bakamamak
Sana hayat veren o sesi duyamamak
Ne zormuş seni özlemek…

Gönlünde hasretten bir dağ oluşturmak
Yüreğindeki ateşi, her gün daha fazla alevlendirmek
İçinde yanan volkanı kimseye anlatamamak
Ne zormuş seni deliler gibi özlemek…

Her gece umutlarla uyuyup, umutlarla uyanmak
Her geçen gün yeniden hüsrana uğramak
Akan gözyaşlarını yüreğine akıtmak
Acıların bile unutturmuyor, ne zormuş seni özlemek…

Sustukça çoğalıyor içimde hasret
Oysaki senin kalbindi bana cennet
Senin anlayamadığın işte bu gerçek
Bitmiş ümitlerle, ne zormuş seni özlemek…