NEDEN

Her şey bir baş dönmesi ile başlamıştı.

Düşmem sandım düşsem de düştüğüm yolda yarım da olsam kalkarım sandım ama sadece sanmakla kalmışım.

Baş dönmelerim devam etmişti, beynimin aldığı her hasar daha çok büyüdü ve hasar gözlerime gelmişti.

Bu sefer bittim sandım düştüğüm yoldan yanılmam da kalmamıştı göremiyordum o muazzam gökyüzünü çok sevdiğim sonbaharı göremiyordum.

Gözlerimden yaşlar akmıyordu insan ağlamayı sever mi ben ağlamayı özlemiştim.

Kendimle başa çıkamamıştım çünkü kabul etmiştim,ama hayatla başa çıktım çünkü asla kabul etmedim, her yarımım da ben daha da bütün oldum.

Geçer ve her şey geçmişten geçer diye düşündüm, İnsan beynini de gözlerini de kaybetse de işte geçmişini tamir edemiyormuş ben bunu bozuk olduğumda anladım.