Neden İmtihanım Çok Zor Allah’ım

Geceler uzuyor içimdeki sızıyla,
Bir dua düşüyor sessizce dudağıma.
“Dayanamam artık” diyorum bazen,
Sonra senin adın geliyor aklıma.

Yorgunum Allah’ım, hem de derinden,
Kalbim taşımıyor artık bu yükleri.
Kimi zaman susuyorum, kimi zaman ağlıyorum,
Ama bil, sana dönüyor her gözyaşımın izleri.

Biliyorum, sabrın sonunda nur var,
Ama yolun sonu görünmüyor bazen.
Kalbimi eğip de secdeye varınca,
Kırık kalbimle “neden” diye sorarım gizliden.

Belki de bu acı, beni arıtan ateş,
Belki de imtihan, sevginin ölçüsü.
Ama ne olur Allah’ım, biraz kolaylaştır,
Kulunun kaldı sadece bir nefesi.

Bir umut gönder, karanlığa bir ışık,
Bir tebessüm kondur yorgun yüzüme.
Biliyorum, sen en iyisini bilirsin,
Ama kulum diyorsan Allah’ım, biraz dokun kalbime.