Neden varsın?
Hiç sorguladın mı kendini...
Neden Dünya'da varsın?
Haznesi geniş,
Çetrefilli sandığın anların bütünselliğinde.
Saklı kalmış ama her zaman açıkca yanıbaşında olan bu hayatta neden varsın?
Mesela hüzün denen şey ile,
Mutluluk arasındaki bağdaşlığı düşünüyor musun?
Birde olmazsa olmaz aşk tabi...
Sahi sana göre aşk denen kavram neki?
Okuduğun bir satıra yada yamacına kıvrılan kediye aşık oluyor musun?
Haşmetiyle akan bir şelale gördüğünde,
Evrenin kozmik haretliliğini sorguladığında,
Gece ve gündüz kavgasında,
Uçabiliyor diye kuşlara aşık oldun mu?
Ben dünya'daki en hazin hüznü ölümden aldığımızı düşünüyorum...
Peki ya sen?
Nefes aldığın her saniye yüreğinde varlığı her zaman baki kalan fakat bir kelam edemeyeceğin, güzel anıların şahidini bir daha görememek en acı hüzün bence.
Ama öyle bir ruh üflenmiş ki insan denen yaratılmışa.
Bu hüzne bile alışıyor insan.
Hatır denen yamaca gelince...
Sanki her an yanında.
Bazı zamanlar...
Bazı koşullar...
Eksiltmiyor an'ları dimi?
Oysa o acıyı buram buram solurken ilk karşılaştığında, yaşarken iliklerin kurumuş, yaprakların dökülmüş, filizlenirken dalın kırılmış hissediyorsun.
Hep soruyorum kendime...
Bu evrende neden varsın?
Cevabını bulan var mı?..
@hayrisce_toys