Kendime bile tahammülüm olmayan zaman dilimindeyim.
Üstüme üstüme geliyor her şey .
Insan kendinden nefret eder mi ? Ben ediyorum . Kendimi affedemeyeceğim, kendimden vazgeçtiğim bir yol ikliminde bu kalp .
Ne yapacağımı bilmeden savrulup gidiyorum uçsuz bucaksız yerlere .
Hiç bu kadar kendinden nefret eder mi insan .
Hiç bu kadar suçlanilir mı bir kalp. Aşk dediğin şey bir saplanti .Aşk dediğin yıkık dökük bir ev . Aşk dediğin bir boşluk. Aşk dediğin bir günah saplantisi .