O ŞEHİRDE

kendimi aradım gözlerinin derinliklerinde
her bana baktığında “belki iyi bakamamışımdır” dedim.
pervane oldum, kirpiklerinin etrafında
ya da uşmaktan yorulmuş kuş misali,
bakışlarının bir kenarına tünemeyi denedim.
yeri tam tutturamamış olucam ki,
ayağım boşluğa geldi
bak yine düştüğüm yerdeyim
ya da bir rüzgar gülüydü gözlerin
her yere esti de, bir bana dönmedi.
kimbilir belki hep başladığım yerdeydim, bilemedim.
bunların hiç birini bilemedim.
Saatleri yol yaptım ama,
o şehrin en güzel yerine varamadım.
“şehrin en güzel gün batışı orada seyredilir” dediler,
döndüm dolandım da, o yeri bir türlü bulamadım.