ÖĞRETMENİN DEĞERİ YILLAR SONRA ANLAŞILIR

Aslı Öğretmenim, insan bazen bazı değerleri yaşarken fark etmiyor. O an içinde kayboluyor, çocukluğun verdiği umursamazlıkla davranıyor ya da hayatın hızına kapılıp geçip gidiyor. Ama yıllar sonra bir an geliyor… Durup düşünüyorsun. Geriye bakıyorsun. Ve o zaman anlıyorsun kimlerin sana gerçekten dokunduğunu, kimlerin seni değiştirdiğini, kimlerin kalbinde iz bıraktığını. İşte ben o anda sizin kıymetinizi daha da iyi anladım.
Siz benim sadece bir dönem öğretmenim olmadınız. Beni yetiştiren, karakterime dokunan, düşünceme yön veren bir rehber oldunuz. Her davranışınızda bir samimiyet, her sözünüzde bir bilgelik gizliydi. Ben bunu o zamanlar tam anlamıyla anlayamamış olabilirim… Ama bugün, büyümüş biri olarak bakınca, sizdeki o zarafeti, anlayışı ve sabrı görmemek imkânsız.
Siz beni hiçbir zaman pes etmeye teşvik etmediniz, ama pes etmeyeyim diye hep destek oldunuz. Üzerimdeki yorgunluğu fark ettiğinizde, gözlerimdeki dalgınlığı gördüğünüzde bunu belli etmeden yaklaşırdınız. “İyi misin?” demenize bile gerek kalmazdı; çünkü sizin bakışınız o soruyu zaten sorardı. Benim cevap veremeyecek kadar karışık olduğum zamanlarda bile, hâlimi anladığınız sessiz anlar hâlâ aklımda.
Öğretmenlik sadece sınıfta kalmadı sizin için. Koridorlarda, teneffüslerde, hatta benim içimde devam etti. Beni düzeltme şekliniz, kızma biçiminiz, uyarırken bile incitmeyen ses tonunuz… Bunların hepsi bugün bile hafızamda tertemiz duruyor. Çünkü siz bağırarak değil, anlayarak öğreten bir öğretmendiniz.
Sizinle geçen zaman, bana sabrın ne olduğunu öğretti. Bir öğrenciye kızıp kenara çekilmek kolaydır ama siz bunu hiç yapmadınız. Ben hatalı davransam bile beni dışlamadınız, geri çekilmediniz. Aksine, daha çok ilgilendiniz. Bu yüzden sizin öğrenciniz olmak sadece bir şans değil, aynı zamanda bir lütufmuş.
Zaman geçtikçe öğretmenleri unutmaz insan, ama her öğretmen kalpte aynı yere konmaz. Bazıları sadece ders anlatır, bazıları ise hayata iz bırakır. Siz bende bir izden çok daha fazlasını bıraktınız. Bir duruş, bir karakter, bir hatırladıkça güç veren bir sıcaklık…
Bugün sizi düşününce içimde hâlâ bir saygı, bir minnet, bir özlem hissi oluşuyor. “İyi ki tanımışım, iyi ki böyle bir öğretmenim olmuş” diyorum. Çünkü sizin değerinizi anlamak, yıllar geçtikçe daha da büyüyor.
Aslı Öğretmenim…
Hangi yolda yürürsem yürüyeyim, sizin öğrettiğiniz bir cümle mutlaka bir köşeden çıkar, bana yön verir.
Hangi kararın eşiğinde durursam durayım, “Aslı hocam olsa ne derdi?” diye düşünmeden edemem.
İşte bu yüzden…
Sizin gibi öğretmenler hayatta bir kez çıkar karşımıza.
Ve değeriniz yıllar geçtikçe silinmez, aksine daha belirgin, daha anlamlı hâle gelir.
Ben sizin öğrenciniz olduğum için bugün çok daha iyi biriyim.
Bunun farkına geç vardım ama iyi ki vardım.