ÖLMESEM DE GÖMÜLMEK İSTERİM GÖZLERİNE

İnsan neyi kaybetmiş, arıyor bu dünyada?
Bir tek zatını görür garip adam aynada!
İşlenmiş yanaklara yaşlar dünden bu yana.
Ölmesem de gömülmek isterim gözlerine.

Tırnaklarla kazımış eskiler bu yolları.
Demirden ayrılıklar örmüş parmaklıkları.
Canın derinlerine çeksen de iblis yayı.
Ölmesem de gömülmek isterim gözlerine.

Zerre kürreye küskün çölleşen dimağımda.
Bir lacivert düş örter yüzümü yatağımda.
Fevc fevc karanlıklaşır kumrular kulağımda.
Ölmesem de gömülmek isterdim gözlerine

Ah Defnenaz, mecburum ömrü böyle sürmeye.
Ateşlere gark ettim okyanusu elimle.
Defne kokularından korku kaldı geriye.
Ölmesem de gömülmek isterim gözlerine.

Baranî şu cihanda bir dem görmedin rahat.
Ölüler diyarında kemik hissiyat kat kat.
Bu kadim sırdaşından farkında mı kainat?
Ölmesem de gömülmek isterdim gözlerine.

MUHAMMET BARAN ASLAN