Var git ölüm bizden uzaklara .
Artık kimse gitmesin hayatımızdan, ömrümüzden eksilmesin sevdiklerimiz . Kayiplar yasamak yerine sevinclerle boguşsun gozyaslarimiz. Yanı başımızda ne olacagini bilmeden koyup gitmesin kimse . Artık hiçbir şey eskisi gibi değil. Eskiler topladı herşeyi gitti makbere . Buluştu kefenle ruhlar ,sevindi kavuştuk diye . Geride kimseyi koymadan gitti bak büryanlar. Gitme diyemedik, gidip de gelmezsin istesek gelemezsin.
Diyemedik...
Bu dünyada cektigin acılar dindi mi ?
Yuregin yanardı şimdi söndü mü?
Sen giderken bilemedin , biz dönerken göremedik.
Kah güldük beraber ,kah ağladık .
Kimi zaman cocuk gibi sizlandik .
Bak şimdi kimsesiz kaldık.
Senin yerin rahat mi şimdi ?
Acıların dindi ise en büyük mükafat.
Sen bizim kanayan yaramızdın, şimdi gittin ya bu yara ebediyen kanayacak .
Kapanmaz yaralar biraktin her birimizde birer birer .
Bir yanımız yarim kaldı, diğer yanımız buruk .
Bak şimdi evler sensiz , sessiz .
Tadı yok hicbir şeyin.
Konuşmazdın, susardın ama vardın.
Şimdi yoksun ve artik hiç olmayacaksın.
Gelmeyeceksin bir daha .