...

Olurda bir gün ölürsem,
Kefenimi annem alsın,
Çünkü o,
Sevgisini bile hiç esirgemeyen,
Yüreğiyle bana hayat giydiren kadındır.

Bir kuru ekmeği bölerken,
Kendi payını bana katan,
Açlığını gizleyip tokum diyen,
Soğuğu üşüyüp de bana yorgan olan annemdir.

Kefen paramı o versin,
Çünkü o bilir en temizini,
Çünkü onun duası
Toprak altında bile sıcak tutar beni.

Benim için en ağır yükü taşıyan,
En derin yarayı saran,
Her "ah"ını içinden eden,
Ama bana "iyi ol" diyen yine odur.

Bir gün gözlerim kapanırsa,
Son bakışım anneme olsun,
Çünkü biliyorum,
O gözyaşını bile saklayıp,
Dudaklarından sadece dua dökecektir.

Kefen paramı annem versin,
Çünkü o,
Beni dünyaya getirdiği gibi,
Ahirete de en temiz haliyle uğurlar.