ÖYLECE BIRAKIP GİDİYOR

"Öylece bırakıp gidiyor.
Nefes alamıyorsun, ağlayamıyorsun.
Ama dayanamıyorsun da.
Anlatamıyorsun, anlamıyorsun da.
Ne yaparsan yap gelmiyor sevmiyor.
Canın çok fazla yanıyor biliyorum ama sen ölsen onun umurunda değil.
Ağlasan, bağırsan,yalvarsan arkasına dönüp bakmaz. Onun gözünde hiçbir şeysindir çünkü. Senin ne kadar sevdiğini görmez, bilmez, duymaz. Seninle ilgili olan her şeye gözlerini sımsıkı kapar. Sen ne yaparsan yap sevmez. Ve bu şekilde sende gurur kalmaz. Sana ne kadar git dese de yapamazsın. Kabullenemezsin. Çünkü sen hep seveceksin. Öylece karşılık beklemeden seveceksin, bekleyeceksin.
O ise seni hiçe sayar. Başkasına dokunur, başkasını öper, başkasına seni seviyorum der. Sen o kadar iyi bilirsin ki seni sevmediğini, istemediğini o kadar iyi anlarsın ki ama yine de vazgeçemezsin.
Kendine yenik düşersin. Kalbine engelde olamazsın. Kalbin kan ağlar susmaz, susturamazsın. Ama o bütün bunları bilmez. Sen tükenirsin o izlemez bile.
Ve bilirsin artık koparıp atman gerekir.
Sonra koparıp atarsın ama hep yara olarak kalır ve o yara hep seninle büyür.
Hep izi kalır ve asla geçmez.
Ama artık kanamaz eskisi gibi.
Ve kalbin artık ağlamaktan yorulur.