Tutuklu kaldığımız bir olayın içinde yeniden başlamak.
Üzerinde durduğumuz her şeye sarılıyoruz.
Oysa bilmiyoruz ki, korkmamamız gereken orada bekliyor.
Kollarını açmış, bekliyor.
Saklı kaldığımız tuğlalardan kurtulsak, duvarlara sarılmayacağız.
Yüreğimiz bir hayli hoş.
İçimizdeki giz bir hayli nefret saçıyor.
Savaş açtığımız ellerimizle ilk önce kendimizde bulduğumuzu boğuyoruz.
Oysa her insan sevdiğini öldürürmüş.
Oysa her insan cananı öldürürmüş.
Bizde kendimizi öldürdük.
Kimi yaşarken öldürür sevdiğini kimi öldürürken sever.
Kimi zamanı öldürür, kimi yaşamanı öldürür.
Oysa bizde gökyüzündeki umutları öldürdük.
Tek tek, acımadan acıta acıta öldürdük.