Su aktı yatağını da buldu
Her yokuşun bir inişi de oldu
Bir musibete bin nasihat edildi
Atı alan Üsküdar'ı da geçti
Görüyorsun, değil mi?
Kırk yıl hatır da kalmadı
Ayağa bakan dost sanıldı
Dost kara günde belli oldu
Her şey olacağına vardı
Duyuyorsun, değil mi?
Kargayı besledik, Ayazı da yedik
Hep dinledik, hiç söylemedik
Ektiğimizi de biçemedik
Dokuz köyden de kovulduk
Biliyorsun, değil mi?
Sonunu selamet saydılar sabrın
Ekmek biçtiler fakire umudu
Ateş düştüğü yeri yaktı
Umudu yel aldı, sel götürdü
Anlıyorsun, değil mi?
Öküz de öldü.
Ayran da içtik.
Kara kedileri de sevdik.
Bor’un pazarı da geçti.
Yaş tahtaya da bastık.
Anlıyorsun, değil mi?
Anonim
(Anonim eserden ilham alınarak tarafımdan yazılmıştır.)