Özgürüm

Acı çekiyorum sebepsizce. Belki yalnızlıktan, belki başka bir nedenden dolayı ama bir neden bulamıyorum bir türlü. Delirdiğimi düşünüyorum bazen. Oturup kendim ile konuşuyorum. Onca söylemek istediğimi şeyleri oturup kendime söylüyorum. İnsanlara olan nefretimi kendime kusuyorum. Arkadaşlarım ile yapmam gereken espirileri kendime yapıyorum. Kendim üzülüp kendim mutlu oluyorum. Kendim ağlayıp kendim gülüyorum. İnsanların yanında tepkisiz, sakin ve suskun kalıyorum çünkü duyan yok... Ve kesinlikle delirdim çünkü özgürüm...