Giriş yap! Hesap oluştur!
Nedir?
Ara
Şifreni mi unuttun?
Ruha Sulh Operası - Sözümoki
16 Şubat 2021, Salı 00:01 · 131 Okunma

Ruha Sulh Operası

Söz ver, hayat anlamsız kalmayacak. Kutsal bir amaca sığınacaksın de. Öyle bir amaç ver ki ölümden korkabileyim. Kar yağıyor bugün, denedim bir elimi soğuktan acı çekene kadar karın içerisinde tuttum. Diğeri ise sıcaktı. Sanki elimi hiçbir şey ısıtmaz gibi geldi. Ama diğeri bunu başarabildi. İnsanlara benziyor, birisi diğerine yardım ederken belki bir şeyleri kaybediyor. Ama yardım ettiği insanı kazanıyor. O da ona yardım ediyor. Kibirli olanlar kimseden yardım istemeyip ölüyor. Herkese sığınan sonunda kendi kendini öldürüyor, hem de kimse yokken. Ben ise sebep bulamıyorum yaşamak için, kimseye fayda sağlayabilecek gücüm yok. Zaten insanlarla bu kadar zor geçinirken bir de yardım etmek imkansız oluyor. Bu yüzden hayal kurmayı bile bıraktım, zaten istesem de olmuyor. Ben soğuktan acı çekmeyi isteyen biri oldum. Kibirimden değil, sadece anlam veremediğimden. Doğru olmayan dünyada yanlışları önleyemiyorum, en azından kendi yanlışlarımı önleyebileceğimi düşünüyorum. Bunun da en iyi yolu acı çektirmek. Çok denedim ama yok, ben kendimden geçemiyorum, egomu yeterince zincirleyemiyorum. Onu gömmem gerek, her bir insan bir diğerinin egosuna hitap ediyor. Tıpkı Havva'nın Adem'i aldatması gibi. Yapılacak tek şey var, hiçbir şey yapmamak. Bir insan beni gerçekten bilene kadar (Ki bu çok geniş bir anlam içeriyor.) insanlardan uzağım. Ben her şeyi bir kez gördüm, bir yaşam eksik. Ölüm zaten çok var. Rüyalarımdan defalarca söküldü. Kendimi tekrar etmediğimi tekrar ederek kendimi tekrar ettiğim ironisini de bir kenara koymak gerekiyor.

Yazarın diğer paylaşımları;
...
...
Sözümoki Mutlaka Bilinmesi Gerekenler
İadeiziyaret konusunu nasıl değerlendiriyorsun?
X

Daha iyi hizmet verebilmek için sistem içerisinde çerezler (cookies) kullanmaktayız. "Çerez Politikamız" sayfasından daha detaylı bilgilere erişebilirsin.

Anladım, daha iyisini yapmaya devam edin.