SABIR EDER BEKLERIM

Adım da uzaklaşır adımlarım gibi bir an sonra,
Hatıram , sisli havaya yenik düşen manzaralar gibi kaybolur.
Yüreğinden tutmak ister yüreğim inatla ,
İmkansızlık , ayaklarıma dolanan pranga olur.
Dökülürüm olmadığın her yere, deniz gözlüm derim
Saçılırıma aklar dolmuş askinla
Bilirim artık hayrım dokunmaz kimseye.
Belki birgün çaresizliğimi anlarsın diye,
Sabir eder beklerim Deniz gözlüm derim
Hasretin , kalan ömrüme kalansız bölünür.
Yetmezmiş gibi baktığım her yüz sen olup , cemaline bürünür.
Kaç yorgun sabaha devr olur uykusuz gözlerim ,
Kaç ‘keşkeler’ yumruk olup oturur boğazıma ,
Kaç kişiden seni unutturamadı diye hüsranla dönerim , bilinmez.
“Meşakkatli iş kabullenmek” diye teskin eder aklım , ruhumu.
Hergün yorgun argın gelirim , senden kopamamanın cephesinden.
‘An’ der dilim ,
‘Yan’ der kalbim.
Sabir ederim beklerim deniz gözlüm derim
Fedakarlık denkleminde ele güne üç maymunu oynarım.
Görürsem gözlerini ,
Duyarsam sesini ,
Bilirmisin beni seni cok sevdiğimi
Hasretinle kahrolurum deniz gözlüm derim
Uzağa atarım her seferinde kendimi senden ,
Günde beş vakit kendi cenazemde saf tutarım.
Kimsecikler başsağlığıma gelmez,
Sabir eder daimi seni severim beklerim
Daimi tek sevdiğim deniz gözlüm derim