Korkak adımlarımın bilmem kaçıncı cesur bekleyişi bu ✍
Yürek mi yemişliğim var yoksa inançlarım mı tamamlaşıyor Rabbim.
Meyve olgunluğunca olgunlaşıyor çabalarımın tohumları.
Belki Annemden kalma bir duanın sonucu belki de baba duası mükafatıdır.
Düşünlecelerimin düşüşleri sapasağlam adımlarımın olmasına vesile olup güçlü bakışlar sergiler oldu.
Tüm ezikliğini ezmekteyim dünyalıkların.
Şu an tam da kutup yıldızının altında en parlak geleceğin neferi olmaya hazır bir eser olarak bırakıyorum hayallerimi. Ellerim bu kadar azimli sözler yazmaya alışık olmadı hiç bir zaman. Fakat içimdeki çocuk kocaman bir geçmişin enkazından kurtulup, geride bırakıp her ne varsa geleceğin en hayata tutunuş nefesini soluğunu almışken yıkılmayacak temeller atma çabasında.
Ve Bakara Suresindeki ayeti kerime çınlıyor kulaklarımda; "Şüphe yok ki. Allah sabredenlerle beraberdir."
Sarfettiğim tüm sabırsızlıklara rağmen sabrediyorum Rabbim. Taktir senin, beklmek ise benim hissemde.