Sadece Allah’a Anlat

Sus…
Kalbin ağlasın, dilin değil.
Bazı yaralar insanla değil,
Sadece Allah’la konuşur.

Kimse bilmez, nasıl sustuğunu,
Bir gülümseyişin ardında
Kaç fırtına dindiğini…
Ama O bilir kalbinin içini,
Gecenin en siyah noktasında
Hangi dua ile yandığını.

Sakla kelimelerini insandan,
Onlar yargılar, O anlar.
Onlar geçer gider,
O kalır, sarar, affeder.

Sadece Allah’a anlat…
Çünkü bazen anlatmak bile
Yarayı büyütür insanda.
Ama O’na dökülen her gözyaşı
Bir rahmete dönüşür sonunda.

Ve bil
Ne kadar sessiz olursan ol,
O, her sükûtu duyar.
Kalbini O’na aç…
İşte o an, hiçbir acı
Sana yetemez kadar kutsal olur.