Sahte

Replika karakterinize orijinal katamazsınız,
Her sözünüz, her bakışınız, hep taklitten öteye gidemez.
Bir sahnenin oyuncusu gibi, rolünüze sarılırsınız,
Ama perde arkasında kendi ruhunuz yoktur,
Sadece boş bir sahtecilik, ucuz bir yansıma.

Kişiliğiniz her daim ucuz kalır,
Kendi değerinizin farkında bile olmazsınız.
Çünkü başkalarının gözünde parlamak,
Kendi özünüzü kaybetmekle eşdeğerdir.
En iyisi mi?
Kendinizi sınırlandırın, duvarlar örün,
Kişiliğinize bariyer, ruhunuza tampon yapın.

Gözlerinizden akan her damla sahte bir aydınlıktır,
Duygularınız başkalarının oyun alanına kurban edilir.
İçinizde bir fırtına kopsa da, dışınızda sessizlik,
Çünkü gerçek duygu, ucuz bir dünyada yasaklıdır.

Siz sevgiyi taklit edersiniz, nefreti bile ölçüsüz bir şekilde.
Ama bilin ki, sahte sevgi yıpratır,
Ve sahte nefretten daha çok acı verir insanın ruhuna.
O yüzden bariyerinizi koyun, sınırlarınızı çizin.
Kendi kalbinize ihanet etmeyin,
Çünkü kimse sizin boşluğunuzu dolduramaz.

Replika değil, siz gerçek olmalısınız,
Ama gerçeklik, ucuz taklitlere boyun eğmez.
Her yansıma sahte bir ayna, her övgü geçici bir parıltıdır.
O yüzden susturun sahte alkışları,
Kapıyı kapatın boş sözlere,
Ve kendi derinliğinizde yalnız kalın.

Orada, karanlığın içinde, gerçek sizle yüzleşin.
Sert olun, keskin olun, ama kendinize sadık kalın.
Çünkü ruhunuzu korumak, bazen insanlara duvar örmekle olur,
Ama o duvarlar sizi güçsüz değil, güçlü kılar.

Ve öğrenin:
Her taklit, sizi sizden uzaklaştırır,
Her ucuz gülüş, kalbinizi yıpratır,
Ama sınırlarını bilen ruh, hiçbir sahte sevgiden etkilenmez.
Kendi karanlığınızda parlayın,
Kendi sessizliğinizde yükselin,
Ve bilin ki en gerçek insan,
Kendine ihanet etmeyen insandır.