Şakakların ağırlığınca.

Tüm yaşamın ağırlığını taşıyabilecek kuvvette olmasına rağmen, size teselli verecek kadar yumuşak omuzları olan adamlarda vardır elbet bu dünyada.Siz yeter ki geriye doğru itmeyin onları..
Çünkü , Öylece kalıyorsun bazen.Bakıyorlar sana , Bakıyorlar.. Ama göremiyorlar yüreğini..
Bazen yoruluyorum.Ellerimle oynasana.
Bazen yoğruluyorum bi çıkmazda,
Ellerini uzatsana..
Bazen şakakların zonklayana kadar dökülüyorsun.. Bazen çiçekler açıyor elmacık kemiklerinde.Bazen çok yağan yağmur öldürüyor hepsini.. Yitip bittiğini düşünmeden yaşamın.. Yarın gözlerini açamadan.Son kez bakamadan .Belki sarılamadan.Ne çok üzüyoruz birbirimizi..