Sanma

Yazmıyorum diye özlemedim sanma,
Her satır kalbimde, her kelime kanla.
Kalemin sustuğu yerde gözler konuşur,
Sessizlik bile adını fısıldar bana.

Uzak durmak zorunda bıraktın beni,
Kalbim sana koşar, yollar zincirli.
Ne mesafe engel oldu ne de zaman,
Aşk dediğin yara, gizlenir derinde.

Kalemim düşse de gönlümde yazılısın,
Her nefeste gizli, her rüyada varsın.
Uzaklık kaderin koyduğu bir sınır,
Ama özlemde sen, hep yanımdasın.

Yazmıyorum diye unuttum sanma,
Suskunluk da bir çığlık aslında.
Bir gün kırılır bu sessizlik duvarı,
Ve bütün kelimeler dökülür sana.