Aslında zamanı durdurmak yok,
Sadece onunla dans etmeyi öğrendik.
Ama sen, sarhoş ruhum, aldanma hâlindesin;
Gözlerin, düşen gölgeler gibi yalancı ışıklarla dolu.
Kadehinde yansıyan hayat,
Sana sonsuz bir anı vaat ediyor gibi görünür,
Oysa her damla, gerçekliğin keskin dilini taşır;
Ve sen, bilinmez bir rüyada yalpalarsın,
Kendi kalbinden uzak, kendine yabancı.
Zamanın elleri seni sımsıkı sararken,
Sen hâlâ durduğunu sanırsın;
Oysa her adımın ardında
Kırık bir saat, sessiz bir çığlık bırakır.
Aldanma, sarhoş ruhum,
Rüzgar gibi akıp giden anları tutamazsın.
Her gülüş, bir vedadır;
Her sarılış, bir hatıradır;
Ve sen, sarhoş gözlerinle sadece
Kendi yansımanda kaybolursun.
Ama korkma, bu dans boşuna değildir;
Zamanla dans edenler, acıyı da tadını da bilir.
Her düş, her sarhoş adım,
Sana kendi gerçekliğini fısıldar.
Alkol değil, anılar değil;
Seni sarhoş eden, aldanan senin kendinsin.
Ve o aldatıcı ışıkta,
Sen hâlâ gülüyorsun, hâlâ düşüyorsun,
Ama artık farkındasın,
Zamanı durdurmak yok,
Sadece onunla dans etmeyi öğrendik.