Savaşım

Yanımda durman için çok savaştım,
Her gün, her an, her nefeste.
Kelimelerim zincir oldu sana,
Bakışlarım yalvaran bir çocuk gibi.

Ama sen gittin,
Sessiz ve ani,
Bir gölge gibi süzüldün uzaklara.
Ve ben kaldım,
Ellerimde boşluk,
Kalbimde eksik bir yer,
Savaşlarımın ardında kalan yorgunlukla…

Ne kadar tutunsam da ellerim sana,
Rüzgâr her seferinde çekip aldı seni.
Ve ben hâlâ bekliyorum,
Belki dönersin diye,
Ama biliyorum artık,
Bazen en derin savaşlar bile
Seni durdurmaya yetmez…