Bir başka kentin ıslak kaldırımları ayaklarımı sana getiriyor belki de.
Özlem kokan sabahlar, dizlerimin bağını çözüyor sanki.
Ve ben sana geliyorum güzel kadın.
Ayaklarının altındaki cennette müsait yer var mı bilmiyorum…
Ama geliyorum yine de.
En güzel gülüşlerimide sana getiriyorum gönül heybemde.
Koca bir miladı geride bırakarak.
Geliyorum.
En güzel gülüşlerin rüyasına dalarak,
Sana geliyorum.
Bazen diyorum ki…
Hiç sokağından geçmeyecek bir insanı,
Neden özlemle bekliyorsun?
Ki sonra diyorum ki;
Sokağını semt edinmeyen gönlünde en nadide köşkü yer edinmiş,
Sen ne diyorsun?