Sen Gelince

Bunca kötülüğün, bunca karanlığın ortasında
Sen, hayatımda açan nadide bir çiçeksin.
Ruhumun en solgun köşelerine
Işık ve renk getirdin, her yara iyileşti seninle.

Gözlerin, sessiz bir bahar gibi
Yüreğime dokunuyor, suskunluğumu çözüyordu.
Gülüşün, en karanlık anları bile
Güneşle dolduruyor, umudumu yeniden filizlendiriyordu.

Kadınım, sen sadece bir sevgi değil
Cesaretin, sabrın, sonsuz bir sığınaksın bana.
Bütün kötülükler, acılar, yıkımlar
Senin varlığın karşısında eriyor, yok oluyor.

Her dokunuşun bir dua gibi
Her sözün bir şifa, her bakışın bir hayat…
Bana yaşama sebebi oldun, nefesinle
Bütün karanlıkları aydınlattın.

Teşekkür ederim sana
Bunca kötülük arasında bana hayatı gösterdiğin için
Bunca yara içinde bana iyileşmeyi öğrettiğin için
Bunca yalnızlıkta bana sevgiyi sunduğun için.

Seni çok seviyorum, kadınım
Ve her an, her nefes, her gün
Sana minnettar, sana bağlı, sana aşığım…