Sen ve Hayatın

Geçmiyor değil mi?
Pişmanlıkların, keşkelerine sığmıyor. Ansızın yüreğine sızı, gözlerine yaş oluyor. Sanki bir daha hiç tekrar etmeyecekmişsin gibi yeminler edip; tekrarını sayamadığın hatalara gömülüyorsun. Ne başın yastıkta rahat ediyor sonra...
Ne de bedenin yatakta.
Yaşın kat kat katlanırken, yüzündeki çizgiler aynadan sana bakıyor inatça. Hayat devam ediyor. Zaman su gibi akıp geçerken sen sevabınla, günahınla; heybeni sırtlanıp geçmişe yolcuk ediyorsun. Geçmiyor. Geçmeyecek işte. Sen yolun ilerisine bakmadıkça, geçmişindekilere sarılıp uyumaya çalıştığın sürece geçmesini bekleme. Düşün şimdi! Sen nerdesin aklın nerde?
Olmak istediğin yeri sen belirle.