Ben şimdi senden uzakta bir şehirdeyim
Yaralı bıraktığın kalbimle perişan hallerdeyim
İçim hüzünlü, yüreğim buruk, ağlıyor yine gözlerim
Sen sevilmeye değmezsin, anlamıyor yine bunu yüreğim
Senin aşkın beni azat etmedi, kurtulamadım
Kalbimi mühürledim kimseye açamadım
Düşenin dostu yokmuş, düşünce bunu daha iyi anladım
Sen sevilmeye değmezsin, bunu yüreğime anlatamadım
Aşk denilen duygu gerçek seven kalplerde yaşarmış
Senin gibi kalpsizlerde ise ölürmüş
Sevgi varsa, uzakmış yakınmış fark etmezmiş
Sen sevilmeye değmezsin, tanrım kalp değil taş yaratmış
Ne kadar uzaklarda olsam da, kalbim senin olduğun yerde atıyor
Ne kadar hak etmesen de, rüzgâr olduğun yere savuruyor
İçimdeki yangın, anılarınla beni yakıp kavuruyor
Şiirlerim seninle hayat buluyor desem de, sen sevilmeye değmezsin…