SEN VARDIN, HEP VARDIN

Hayat bazen öyle bir yere getiriyor ki insanı, nefes almakla yaşamak arasındaki farkı ayırt edemiyorsun. Yoruluyorsun. Susuyorsun. Kimi zaman yalnızlığına konuşuyorsun, kimi zaman kalabalıkta bile kendini kaybolmuş hissediyorsun. İşte tam da o zamanlarda fark ediyorsun; seni sessizce dinleyen birinin varlığı ne kadar kıymetliymiş…
Benim o sessizliğimi duyan sendin abla.
Bana hiç "anlat" demeden, gözlerimin içindeki savaşı anlayan sendin.
Ve ben çok geç fark ettim...
Hayatımın en zorlu zamanlarında, en çıkmaz sokaklarında senin sessiz varlığın bana hep bir yön çizmiş.
Senin bana kattığın her şey görünmezdi belki başkalarının gözünde.
Ama bana göre senin her sözün, her bakışın, her susuşun bir pusula gibiydi.
Bazen yanımda oturman yetti, bazen hiçbir şey yapmadan sadece "ben buradayım" demen dünyaları susturdu içimde.
Çünkü ben, senin varlığını sırtıma yasladığım bir dağ gibi hissettim.
Çünkü sen benim yükümü paylaşan, bazen taşıyan, ama hiçbir zaman unutmayan tek insandın.
Biliyor musun?
İnsan zamanla büyüyor sanıyor kendini...
Ama büyümek; yaş almakla değil, bazı acıların içinden geçmekle, bazı insanlara rağmen ayakta kalmakla oluyormuş.
Ve ben, her düştüğümde tutunduğum kişi sen olduğun için kendimi daha güçlü hissettim.
Seninle kurduğum bağ ne akrabalıkla ne zorunlulukla açıklanabilir.
Bu bambaşka bir yerden gelen bir sevgi.
Öylesine değil, yürekten…
Kan değil belki ama candan.
Seninle aynı sofrada oturmak, aynı dertlere ağlamak,
bir kahkahanın içinde aynı anıya gülmek...
İşte bu hayatta sahip olunabilecek en güzel hislerden biri.
Ve ben bunu yaşadım, yaşıyorum.
Çünkü sen vardın, abla.
Hep vardın.
Eksilmedin, küsmek nedir bilmedin, yarı yolda bırakmadın.
Seninle ilgili her şey benim için kıymetli.
Birlikte sustuğumuz anlar bile…
Çünkü sen sustuğunda bile anlatıyorsun.
Kalbinden kalbime geçen, görünmeyen ama hissedilen bir bağ var aramızda.
Adı sevgi.
Adı emek.
Adı güven.
Ben ne zaman kaybolsam, seni hatırlayarak yönümü buldum.
Çünkü sen, hayattaki en sağlam limanımdın.
Şimdi geriye dönüp baktığımda, her zor günümde senin bir izi var.
Her başarımda senin bir duaların var.
Ve her umudumda, senin "yaparsın, başarırsın" diyen sesin var.
Teşekkür ederim…
Sadece olduğun için değil,
her zaman benimle olduğun için.
Senin gibi birine sahip olmak,
hayatta ne kadar şanslı olduğumu her gün yeniden hatırlatıyor bana.
Seninle başlayan hiçbir cümle yarım kalmaz.
Çünkü sen, hayatımın en tamamlanmış cümlesisin.