+ Seni çok özledim. Lütfen bana geri dön.
- Sen beni özlemedin. Sen bi insanı özlemek ne bilmezsin. Sen özleyemezsin. Öyle masum duygular besleyemezsin içinde. Sen neyi özledin söyleyeyim mi sana? Herkeste bulamadığın rahatlığı özledin. Sen, birinin seni canından çok sevmesini özledin. Biri sana aşık olsun, acı çeksin onu özledin. Birinin sana kendinden çok değer vermesini özledin. Sen, beni üzmeyi özledin.
+ Seni seviyorum.
- Sen sevmek ne onu da bilmiyorsun. Sen bi insanı sevemezsin ki. Sen bir tek kendini seversin. Kendi mutluluğunu düşünürsün. Sen, beni sevseydin hayatımı sikip, siktir olup gitmezdin. Azıcıkta olsa değer verirdin. Beni üzmekten korkardın. Korkmayı bırak, üzmek için uğraştın. Sen beni hiç sevmedin. Sevemezsin de, sen hiçbir insanı sevemezsin.
+ Sen, değişmişsin. Eskiden söylediklerime inanırdın.
- Salaktım. Ve fazlasıyla aşık. Her söylediğine inanacak kadar salaktım işte. İnsan aşık olunca görmek istediğini görür, inanmak istediğine inanır derler ya, öyleymiş. Hep masum olduğuna inandım. İyi bir insan olduğunu düşündüm. Halbuki kötüydün. Bir başkasının acı çekişiyle mutla olacak kadar kötüydün. Ben sevdim, sen üzdün. Şimdi git. Her zaman yaptığın gibi ve bir daha gelme. Asla. Hoşçakal.
+ ....