SENİ SANA

Yalnızlıktı belki seni bana düşündüren,
Belki uğraşsaydım bir şeylerle, belki oyalansaydım, belki o zaman çok düşünmezdim seni, çok düşünemezdim seni.
Seni unutamam,evet,
ama
Sana unutmayı öğretebilirdim.
İstediğim herşeyi unutabiliyordum ama sen hariç çünkü seni unutmaya ne zaman çalışsam aklım senle daha çok doluyor.
Aklım senle dolunca da aklım kalmıyor.
Düşüncelerim kayboluyor.
Sadece sen kalıyorsun bir köşede,
Kendine duvar örmüş unutulmamak için kalıyorsun o köşede, beynimde.
Ama gerçekte böyle değil.
Sen böyle değilsin.
Kendim hariç herkesi mutlu ettim ama seni mutlu etmeyi başaramadım.
Her zamanki gibi elimde kalan yine yalnızlık oldu...