Yokluğun içimde soğuk fırtınalar estiriyor
Sensizlik ayazı yüreğimi üşütüyor
Ellerim Avuçlarında olmadan buz kesiyor
Buzullarla çevrilmiş bedenimin her caddesi her sokağı
Buzullar ülkesinde kaldım sensiz üşüyorum aşkım
Gecenin zifiri karanlığı çöküyor üstüme
Gözlerin olmayınca yıldızlar parlamıyor geceme
Sözlerin olmayınca ay doğmuyor gönlüme
Kabus dolu bitmeyen geceler bıraktın bıraktın aşkım
Bu şehrin sessizliği beni öldürecek
Sensiz caddeleri kuş uçmayan sokakları
Yalnızlığıma yalnızlık katacak
Kendimi umarsızca ummanlarda hissediyorum
Yüzme bilmeyen biri gibiyim her kulaçta diplere batıyorum
Uzat elini kurtar beni boğuluyorum aşkım
Bu sevda bitap düşürdü kalbimi
Zehirli bir sarmaşık gibi sardı tüm hücrelerimi
Dar ağacına asıp öyle gitti bedenimi
Nefes alamıyorum sensiz iyi değilim aşkım